REAL SOCIEDAD FUNDAZIOA MEMORIA 2017-2018

17-18 MEMORIA BERTSOAK ANOETAN Berezia izan zen Anoetan Realaren eta F.C. Barcelonaren arteko partida hasi aurreko unea. Bertsolaritza gure herriaren eta gure hizkuntzaren adierazpena da eta protagonismoa eman nahi izan genion, Euskal Herriko txapelketaren finala oraindik bero genuela. Finaleko bertsolari kideak Anoetako zelaian bertan zirela, Aitor Mendiluze, Amets Arzallus, Igor Elorza, Aitor Sarriegi, Beñat Gaztelumendi eta Unai Agirre (Sustrai Colina bakarrik falta izan zen), Maialen Lujanbio irabazleak gure omenaldia jaso eta ohorezko sakea egin zuen. Baina aurretik, zalaparta bukatu eta estadio osoa mututu egin zen bero bertsoak entzuteko, oso urruti iritsi zirenak telebistaren bitartez. Oso harro gaude horien hedapenean lagundu dugulako. BERTSOS EN ANOETA Los prolegómenos del Real Sociedad-F.C. Barcelona en Anoeta fueron especiales. Quisimos darle protagonismo a esa manifestación de nuestro pueblo y nuestra lengua que es el bertsolarismo, con la final del Campeonato de Euskalerria aún caliente. En presencia de sus compañeros finalistas Aitor Mendiluze, Amets Arzallus, Igor Elorza, Aitor Sarriegi, Beñat Gaztelumendi y Unai Agirre (sólo faltó Sustrai Colina) sobre el césped de Anoeta, la triunfadora Maialen Lujanbio recibió nuestro homenaje e hizo el saque de honor. Pero antes, el bullicio se detuvo y todo el estadio enmudeció para escuchar sus bertsos, que llegaron muy lejos a través de la televisión. Nos sentimos orgullosos de haber contribuido a su difusión. /02/ KULTURA JARDUERAK ACTIVIDADES CULTURALES BERTSOLARITZA MUNDURA PROIEKTATUA EL BERTSOLARISMO PROYECTADO AL MUNDO “Lekurik badu euskarak zuen zangoek eta gure oinek”. Hau izan zen Maialen Lujabiok Anoetako estadioan kantatu zuen bertsoa: Este fue el bertso que cantó Maialen Lujabio en el estadio de Anoeta: “Baloiaren (e)ta hitzaren gintzak nahizta ez diren berberak, lehiaren gaindik sustatuz gero balioak ta manerak, bultzatuz gero neska mutilen kirolerako aukerak, futbol izar (e)ta zaleen ahotan lekurik badu euskarak zuen zangoek (e)ta gure oinek”. 49